Waarom jij dat doet, dat legt den spel noch uit. Er is geen missiestructuur of ene lopend vertelsel. Sterker nog: er is werkelijk noch ooit nuchter frictie ter dit spelwereld. Ie enige mikpunt ter den Far-games is ie gaande vasthouden van jij machine; ene soort zeilboottrein diegene jij wegens compleet onduidelijke uitgangspunten bestuurt. Weliswaar bestuur jij ‘m.
Geen prestatiedruk
Dat doet jij onderbrak den zijlen tijdens te zetwerk plusteken overheen plusteken toe watten motorbrandstof te vinden onderbrak reeds zwemmend op verkenning te gaan, zodat jij jij route kunt vervolgen. Gaandeweg wordt den machine steeds complexer plusteken doet jij steeds meer verschillende omgevingen plusteken ondergronden aan. Maar zelfs dan wordt den spel nooit nuchter ingewikkeld.
Misschien klinkt dat slaapverwekkend, maar dat is zowel welnu ene ietsje ie mikpunt. Dit spel draait noch wegens handeling, maar wegens ie geoefend van ene soort joviaal avontuur. Jou waant jij ene ontdekkingsreiziger, zonder te weten watten jij vinden wilt. Maar den sfeer is non-stop intrigerend plusteken jij kunt niets verschillend dan rechtuit zeildoeken, dus jij blijft maar gaan.
Dat is haast… leuk. Ter jij eentje, ter jij domme zeilboottrein, terwijl jij reeds jij taakjes doet; ie heeft iets joviaal. Dit spel barst namelijk van den sfeer, mee onderbrak den geluidseffecten (ronkende motoren, tikkende regen) plusteken ene schilderachtige stijl. Ie is moeilijk uit te leggen, maar jij krakende machine, ter reeds zijn mechanische kneuterigheid, wordt ene tweede thuis. Jou gaat nuchter van diegene kattebak mis vasthouden, plusteken voordat jij ie weet zit jij met kippevel op den armen zoals den aftiteling te loeren.
Te lang
Far: Changing Tides is ene hele korte spel plusteken binnenshuis ene twee uur uit te spelen. Weliswaar gaat ie spel netwerk iets te lang onderbrak. Den gameplay-loop valt tegen ie einde van den spel ter heruitzending. Keer na keer denken jij: oh, ik had nu welnu verwachten dat den spel wasgoed afgelopen. Dan blijkt ie avontuur weliswaar weer op den ene of andere methode onderbrak te gaan.
Dat is met name ergerlijk omdat den gameplay ene ietsje slaapverwekkend wordt. Na den zoveelste keer te willen uitstappen wegens motorbrandstof te zoeken religie jij ie welnu. Zowel is ie tijdens latere ‘puzzels’ ter den spel ene ietsje wollig watten jij moeten doet. Dit spel is nooit ingewikkeld, maar vergeet somwijlen verstaanbaar te maken watten nou precies den bedoeling is.
Weliswaar wist Far: Changing Tides mij nuchter te treffen. Zeker onderbrak ie einde, dat even simpel indien doeltreffend is; watten mij betreft ene prima vergelijking voordat den surplus van den spel.
Far: Changing Tides is vanaf 1 maart verkrijgbaar op Xbox One, Xbox Series X/S, PlayStation 4, PlayStation 5 plusteken pc. Den spel staat zowel op Xbox Spel Pass.
